Perfection is imperfection
Door: Sharon Atieno Oudejans
Blijf op de hoogte en volg Sharon
16 Januari 2016 | Kenia, Kisumu
dag lieve mensen,
daar zit in weer, in het internet cafe van MegaCity. ik ben inmiddels alweer bijna een week in Kenya en het is alsof ik nooit ben weggeweest. toch merk ik aan sommige dingen dat dit toch echt wel zo is. zo kijk ik door wat ik so far bij mijn studie antropologie geleerd heb anders tegen deze mensen en hun cultuur aan en heb ik me gerealiseerd dat ik onwijs blij ben met hoe mijn leven in Nederland nu is.
De eerste keer dat ik hier kwam had ik moeite mijn leven in Nederland op de rails te krijgen. In Kenya was alles nieuw en spannend en wil iedereen je vriend zijn. Nu ik door heb dat er maar een klein deel van die mensen echt geinteresseerd is in mij en niet in mijn geld of status, besef ik dat ik hier tegen dezelfde problemen aanloop als ik Nederland. Het verschil tussen mijn twee thuislanden lijkt ineens veel kleiner. Natuurlijk ben ik zelf ook anderhalf jaar ouder dan toen ik voor het eerst dze wereld betrad.
"Perfection is imperfection"
dit is een beetje mijn nieuwe motto hier. iedereen vraagt zich altijd af waarom ik Kisumu zo mooi vind, er ligt overal afval en de meeste wegen en huizen zitten vol met gaten. Maar die imperfectie is ook een beeld voor de community, als er iets stuk gaat werken ze samen om het te maken, als dit nuttig is. en als je door zo een gat in een huis kijkt kan ik je verzekeren dat er altijd een liefdevolle, prachtige familie in woont. Ik houd ervan dat als je op straat loopt, je overal muziek hoort, en nog mijn muziekstijl ook! hoe iedereen je wilt helpen, of je nou blank bent of afrikaan. en hoe iedereen zich verbonden met elkaar voelt.
Deze samenleving is geen hoop individuen, maar een grote familie die onlosmakelijk aan elkaar zijn verbonden.
Het gaat hier uiteraard weer goed, hoe kan het ook anders! alles is alweer als van ouds en zo gaan we, als elke zaterdagmiddag, vanmiddag naar Hippopoint, met George. Felix, Robert en Biggy. Ik ga volgende week misschien naar Eldoret, naar Roberts zus, en ik probeer 2/3 per week naar het weeshuis te gaan.
Gister ben ik voor het eerst weer in het weeshuis geweest en wat is mijn kleine babytje groot geworden! hij probeert al te staan en is nu bijna 9 maanden. Mijn lieve klasgenootjes hadden kleding versameld om aan het weeshuis te geven en van mijn mams had ik 10 paar kinderschoentjes gekregen. Zo blij als ze er weer mee waren!
Het mooiste wat ik tot nu toe heb gedaan deze week is terug naar Nyalenda, naar mama en mijn broertjes en zusje. ook zij worden steeds verstandiger en groter. Maribel is niet meer zo aanhankelijk en zegt heel beleefd 'thank you'. ik heb dat meisje zo gemist :)
vandaag houd ik het kort en foto's online zetten lukte helaas niet!
Oriti marafiki yangu!
ps. mama haar koelkast is stuk gegaan en aangezien zij voor 7 kinderen en 5 kleinkinderen moet zorgen is die erg belangrijk voor haar. voor 40 euro kan ze hem laten maken, maar voor 80 kan ze een nieuwe kopen. nu wil ik proberen wat geld in te zamelen omdat mama zo een groot bedrag niet heeft. alle kleine beetjes helpen! stuur mijn een whatsappje naar +254701020515 of app/bel mijn mams even (0622411860) voor meer informatie, dankjulliewel! X
daar zit in weer, in het internet cafe van MegaCity. ik ben inmiddels alweer bijna een week in Kenya en het is alsof ik nooit ben weggeweest. toch merk ik aan sommige dingen dat dit toch echt wel zo is. zo kijk ik door wat ik so far bij mijn studie antropologie geleerd heb anders tegen deze mensen en hun cultuur aan en heb ik me gerealiseerd dat ik onwijs blij ben met hoe mijn leven in Nederland nu is.
De eerste keer dat ik hier kwam had ik moeite mijn leven in Nederland op de rails te krijgen. In Kenya was alles nieuw en spannend en wil iedereen je vriend zijn. Nu ik door heb dat er maar een klein deel van die mensen echt geinteresseerd is in mij en niet in mijn geld of status, besef ik dat ik hier tegen dezelfde problemen aanloop als ik Nederland. Het verschil tussen mijn twee thuislanden lijkt ineens veel kleiner. Natuurlijk ben ik zelf ook anderhalf jaar ouder dan toen ik voor het eerst dze wereld betrad.
"Perfection is imperfection"
dit is een beetje mijn nieuwe motto hier. iedereen vraagt zich altijd af waarom ik Kisumu zo mooi vind, er ligt overal afval en de meeste wegen en huizen zitten vol met gaten. Maar die imperfectie is ook een beeld voor de community, als er iets stuk gaat werken ze samen om het te maken, als dit nuttig is. en als je door zo een gat in een huis kijkt kan ik je verzekeren dat er altijd een liefdevolle, prachtige familie in woont. Ik houd ervan dat als je op straat loopt, je overal muziek hoort, en nog mijn muziekstijl ook! hoe iedereen je wilt helpen, of je nou blank bent of afrikaan. en hoe iedereen zich verbonden met elkaar voelt.
Deze samenleving is geen hoop individuen, maar een grote familie die onlosmakelijk aan elkaar zijn verbonden.
Het gaat hier uiteraard weer goed, hoe kan het ook anders! alles is alweer als van ouds en zo gaan we, als elke zaterdagmiddag, vanmiddag naar Hippopoint, met George. Felix, Robert en Biggy. Ik ga volgende week misschien naar Eldoret, naar Roberts zus, en ik probeer 2/3 per week naar het weeshuis te gaan.
Gister ben ik voor het eerst weer in het weeshuis geweest en wat is mijn kleine babytje groot geworden! hij probeert al te staan en is nu bijna 9 maanden. Mijn lieve klasgenootjes hadden kleding versameld om aan het weeshuis te geven en van mijn mams had ik 10 paar kinderschoentjes gekregen. Zo blij als ze er weer mee waren!
Het mooiste wat ik tot nu toe heb gedaan deze week is terug naar Nyalenda, naar mama en mijn broertjes en zusje. ook zij worden steeds verstandiger en groter. Maribel is niet meer zo aanhankelijk en zegt heel beleefd 'thank you'. ik heb dat meisje zo gemist :)
vandaag houd ik het kort en foto's online zetten lukte helaas niet!
Oriti marafiki yangu!
ps. mama haar koelkast is stuk gegaan en aangezien zij voor 7 kinderen en 5 kleinkinderen moet zorgen is die erg belangrijk voor haar. voor 40 euro kan ze hem laten maken, maar voor 80 kan ze een nieuwe kopen. nu wil ik proberen wat geld in te zamelen omdat mama zo een groot bedrag niet heeft. alle kleine beetjes helpen! stuur mijn een whatsappje naar +254701020515 of app/bel mijn mams even (0622411860) voor meer informatie, dankjulliewel! X
-
16 Januari 2016 - 23:48
Joke Oudejans:
Op ons kan mama rekenen!
Heerlijk verslag Sharon! Ook op facebook zetten hoor! -
15 Maart 2016 - 11:54
Jennifer:
Hoi, wij kennen elkaar niet. Ik ben via een paar klikken toevallig op jouw facebookprofiel gekomen en zo ook op je blog. Ik heb geen idee wat ik met dit berichtje wil bereiken (en als jij hier niks mee kan verwijder je dit berichtje maar haha) maar ik herken onwijs veel van wat je zegt. Alleen ligt mijn hart niet in Kenia, maar in Ghana. Dus bedankt voor dit feestje aan herkenning (ook al zitten er tussen "onze" landen verschrikkelijk veel verschillen) en de manier waarop je ook mijn gevoel onder worden hebt gebracht. Ik wens je alle geluk van de wereld toe, in welk land dan ook. En op basis van wat ik op je blog over je gelezen heb ben ik er van overtuigd dat je het helemaal gaat maken op deze wereld!
Mocht je wel behoefte hebben om hier op te reageren, graag via mijn emailadres.
Liefs
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
