HAKUNA MATATA!
Blijf op de hoogte en volg Sharon
13 Oktober 2014 | Kenia, Kisumu
Na die tijd is het allemaal heel goed gegaan, ik heb een maand op nutrition gewerkt met een paar hele gezellige keniaanse studenten. De 4 nieuwe meiden zaten in hun introductie periode dus af en toe ook daagjes met een of twee van hun werken. Ik ben veel met de nieuwe meiden op stap geweest, de stad verkennen, lunchen, drankje doen, super gezellig! Hoe meer ik ze leerde kennen hoe leuker ik ze ging vinden! Ze zijn nu ook echt een beetje een soort grote zussen, ze geven me advies als het nodig is en ik kan enorm met ze lachen! Jaja dat is nieuw, sharon die het kei goed kan vinden met meisjes!
Nadat ik net mijn nieuwe schema voor deze maand nutrition had gekregen ben ik kwa regels weer de fout in gegaan. Een van de regels is dat ik niet na 10 uur ander vervoer mag pakken dan een taxi. Op vrijdag, nu anderhalve week geleden ben ik met een piki, motor, naar huis gegaan midden in de nacht, omdat mijn vriendin mijn telefoon, geld en sleutels had. Ik had ze aan haar gegeven omdat ik een jurkje zonder zakken aan had en vervolgens is zij met mijn spullen weggegaan zonder dat ik het wist. Gelukkig was ik met een keniaanse vriend, max, en stelde hij voor dat hij mij zou thuis brengen, met een piki dus. Bijna een week later moest ik bij Chris op gesprek komen en kreeg ik te horen dat ik niet meer bij pandi mag werken en mama’s huis moet verlaten.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik inmiddels al zo keniaans ben dat ik stress niet echt meer ken, dus na het gesprek ben ik naar huis gegaan, heb het de meiden en mama verteld en ben ik me spullen alvast een beetje gaan inpakken. Ik heb een nederlandse jongen die ik ken en een kamer vrij had in zijn appartement gebeld en gevraagt of ik daar terecht kon. Wat gelukkig kon! zondag of maandag zou ik verhuizen! Nou kreeg ik een paar dagen later helaas het bericht dat een vriendin van hem met haar keniaanse vriend had gebroken en hij haar dus in huis zou nemen. Ik moest dezelfde dag nog weg uit nyalenda en gelukkig heb ik een paar super lieve vrienden hier, waarvan een heeft aangeboden dat ik bij hem in huis mag komen tot ik een verblijfplaats heb gevonden. Daarnaast hebben onwijs veel mensen me geholpen met zoeken en heb ik voorlopig wat opties. Vannacht heb ik bij die vriend, Alistair, geslapen en vanavond ga ik naar een huis van een man die ik hier ken. Toen hij over mijn situatie hoorde heeft hij contact gezocht en vertelde hij dat hij een weekje de stad uit gaat en iemand zoekt om op zijn huis te passen, nou hoe vet is dat? Ik heb vanaf morgen ochtend dus mijn eigen huis voor op ze minst een week! Daarnaast kwam Lotte, het Nederlandse meisjes wat bijna 2 maanden geleden terug naar Nederland is gegaan, met het voorstel dat ik misschien bij haar vriend in ahero, een dorp 20 kilometer verderop, terecht kan en dan daar ook bij het weeshuis van zijn ouders kan helpen! Heel gaaf natuurlijk!
Nou, ik denk dat dat mijn hele serieuze verhaal voor nu is. Aan iedereen, denk nu niet dat er iets aan de hand is of dat het niet goed gaat, ik heb heel veel mensen die me helpen hier en ik kijk zelf heel erg uit naar de twee komende maanden! Ik zit nu in een pracht van een huis met warm water, een driepersoonsbed en het lekkerste eten. Ik geniet nog net zo van kisumu als ik al deed en voel me super!
HAKUNA MATATA!
-
17 Oktober 2014 - 14:50
Klaas.:
Sharon, ik ben heel blij jouw verhaal te lezen want eerlijk gezegd zat ik er wel een beetje mee. Het gaat je dus goed. Dus houden zo en geniet, maar net als op de drankreclame, met mate! tot ziens. -
18 Oktober 2014 - 14:43
Joke:
Tja, zoals je het nu schrijft lijkt het allemaal ok.... maar het was een heftige tijd. Gekenmerkt door onrust, vragen en wat voor mij bleef: een groot gevoel van onmacht.
De beslissing van Dare2Go om jou op straat te zetten vind ik, als ouder, nog altijd te drastisch. Zij vangen straatkinderen op en zetten tegelijkertijd een vrouw (maar wel mijn dochter) van 19 op straat. Intussen geeft Dare2Go wel aan dat het te gevaarlijk is op straat! Onbegrijpelijk.
Daarom ben ik blij, dat je tegen de wens van Dare2Go, de afgelopen maanden wel contact hebt gemaakt met de locals. Je hebt nu, buiten Pandipiri, goede contacten. Deze contacten heb je de komende tijd hard nodig. Ik zou ze graag willen ontmoeten!
Ik vertrouw op je zelfstandigheid, intuitie en verstand! Doe er iets goeds mee en laat Dare2Go los. Ik hoop dat je contact met Pandipiri goed blijft zodat je de mensen daar kunt begroeten.
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx -
18 Oktober 2014 - 16:07
Wietske:
Lieve Sharon :D
wat heftig allemaal zo... maar ik ben blij dat je er nog steeds zo positief in staat! Had ook niet anders van jou verwacht. We moeten elkaar snel weer spreken want ik wil alles horen en je verhalen zijn super leuk om zo te lezen, maar via skype is het makkelijker.
heel veel liefs vanuit het koude Nederland xxxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley